dinsdag 15 augustus 2017

Goed makertje

GOED MAKERTJE




Zo waren we de vorige keer geëindigd.
De beertjes in de Friese klompen, omdat ik ze een avontuur had beloofd.

De klompen moesten aan, want al 22 jaar lang plukken Andrew en ik iedere (na)zomer bramen. Tussen de stekels zijn de klompen super handig. Toen de kinderen het nog leuk vonden gingen zij uiteraard ook mee. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik bramen plukken niet enkel leuk vind. De plek die wij kennen is redelijk woest en je moet je dus eerst door een soort van struikgewas heenwerken, voordat de pluk kan beginnen. Maar, traditie is traditie!
Wat ik wel even moet vermelden is dat ik tot mijn grote schrik hoorde dat je per persoon nog maar een klein bakje mag plukken. Bij overtreding van de regel kun je een bekeuring krijgen. Deze informatie had ik dus niet meegekregen, waardoor wij vier bakjes hadden geplukt. Gelukkig waren we nog vroeg in het seizoen, want anders waren het nog veel meer bakjes geworden. Ik kreeg deze informatie van twee familieleden, maar het is mijzelf volledig ontgaan. Of zouden ze gewoon jaloers zijn op onze bramen(jam)?😉

Jullie begrijpen al dat de beren het grote bramen pluk avontuur mochten meebeleven. Ze zaten achter op mijn rug in een rugzak en konden zo heel gemakkelijk meekijken en af en toe een braam proeven natuurlijk. Wat vonden ze het mooi!

Na het bramen plukken was het avontuur nog lang niet voorbij, want de bramen moesten nog tot jam bewerkt worden. We hadden niet precies genoeg bramen, dus we kozen ervoor om de bramen aan te vullen met pruimen en bananen. Zomaar een probeersel. Kijk de beertjes eens nieuwsgierig kijken.


Hierna was het echte kookwerk aan de beurt. Het dreigde al weer bijna mis te gaan, want ik hoorde Andrew zeggen:"Wat doen die beesten hier nu weer op het aanrecht." Ik schrok me een hoedje en heb de beertjes snel verdedigd. Ook kon Andrew niet lekker doorwerken, omdat de beertjes steeds op de foto moesten. Ik heb het toch maar doorgezet, ze hebben tenslotte al genoeg meegemaakt doordat ik ze was vergeten uit de fietstas te halen.
De bramen moesten gekookt, gezeefd en weer gekookt worden. Bij de tweede keer koken voegden we de geleisuiker toe.


Tenslotte de bramen in de uitgekookte potjes en smullen maar!
Heerlijk op een boterham, een cracker of in de yoghurt.


Andrew is helemaal op de natuurlijke toer, want tijdens het typen van deze blog bracht hij mij een kopje verse munt thee. Uit eigen tuin, dus we mogen zoveel plukken als we willen. 

Groetjes van Lydia en twee blije beren.








5 opmerkingen:

  1. Gezellig dat de beren mee mochten op plukavontuur... En dan ook nog een kookavontuur erachter aan!
    Bij het vorige huis hadden we ook een grote bramenstruik, dus ik weet wat er bij komt kijken.
    Tja, één bakje bramen... daar kook je geen jam of sap van... Nou ja, het liep goed af. Stel je voor zeg!
    En vergeet niet om de beren ook zo'n lekker crackertje met jam te geven hoor...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit was echt een heerlijk avontuur als compensatie voor de vergeten dagen van je fietstas! Ze zullen genoten hebben en kregen meteen een lesje jam maken er gratis bij. Die kunnen ze nu proeven bij hun boterham, eigen maaksel altijd beter!!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, ik hoor Andrew gewoon mopperen ;-)
    Super leuk én lekker: zelf jam maken!
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dat had ik ook gelezen dat je niet zomaar meer bramen mag plukken hoe verzinnen ze zulke onzin toch gelukkig zit het bij jullie al weer in de pot :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh, maar doordat de beren er ook bij waren, kwam je uit op 4 personen. Dus 4 bakjes plukken mocht. Ik vind het maar een rare regel hoor. Zou er ook bekend zijn hoe groot die bakjes dan mogen zijn?
    Heerlijk dat eigen gemaakte sap.

    BeantwoordenVerwijderen